zinət — is. <ər.> Bəzək, süs, yaraşıq. Rəhimin evində səhər tezdən qonaqlıq tədarükü görülürdü. Bahar, Rəhimə və Rahim süfrənin zinəti ilə məşğul idilər. S. S. A.. Hünərdir əmrə ilk zinət, onun hüsnündə məna var. S. V.. Çoxdur hədiyyələr insan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xəzinə — is. <ər.> 1. Pul, cavahirat və s. qiymətli şeylər saxlanılan yer. Cümə axşamları ağanın xəzinəsindən füqəraya pul paylanardı. Ə. H.. 2. Bir dövlətə məxsus pul, sərvət, torpaq və s. qiymətli vəsaitin hamısı birlikdə. Dövlət xəzinəsi.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xəzinədar — is. <ər. xəzinə və fars. . . . dar> 1. köhn. Xəzinəyə nəzarət edən məmur. 2. Hər hansı bir müəssisənin, cəmiyyətin, təşkilatın pul və qiymətli şeylərini qoruyan, pul işlərinə baxan adam; xəzinəçi. Bəli, indi qəzetlərdə Bakı cəmiyyəti… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
illətli — sif. 1. Bir illətə (xəstəliyə, azara) mübtəla olan; xəstə. . . <İflic> azarına mübtəla olan bir bədənin məriz və illətli hissəsi salamat olan hissəsinə kömək əvəzinə ağırlıq və əziyyət yetirir. . F. K.. // Cismani nöqsanı, qüsuru olan. 2.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müzəyyən — ə. zinətli; bəzəkli; bəzədilmiş … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
müzəyyən — sif. <ər.> Zinətlənmiş, bəzənmiş, bəzək verilmiş; zinətli, bəzəkli. Rəngarəng gül, giyah ilə müzəyyən çəməndə iki çadır qurulmuşdur. M. F. A.. Otağın iki üzbəüz tərəfi döşəklərlə müzəyyən idi. T. Ş. S.. Müzəyyən qılmaq – bax müzəyyən etmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ziba — f. 1)bəzəkli, zinətli; 2) yaraşıqlı, gözəl … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bəzəkli — sif. Bəzək vurulmuş, bəzənmiş; zinətli. Bəzəkli ev. Bəzəkli mağaza. – Çox çəkmədi, bayram mərasimini andıran bəzəkli qatar gəldi. M. C.. // Naxışlı, şəkilli. Üfüqlərdə günəş güldüyü zaman; Üstünə bəzəkli yumşaq taftadan; Alafa çəkərdi, nazlardı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
geydirmək — f. 1. Geymək işini gördürmək, geyməyə məcbur etmək. . . Hüseynqulu ağa zinətli qaraçı libası tikdirib Qaraca qıza geydirirdi və öz qonaqlıqlarında oynadırdı. S. S. A.. 2. Keçirmək, taxmaq, yerləşdirmək, qablamaq. Oxu yerinə geydirmək. ◊ Don… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
süslü — sif. Bəzəkli, zinətli. Xacə Nizamın işarəti və Hacibin toxunması ilə ortadakı pərdə qalxar, son dərəcə parlaq və süslü bir aləm görünər. H. C.. <Sönməz:> Solmaz atəşgahın süslü bir gəlinidir. C. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti